Informatie Li Troni Appartement
Je voelt het tot in je tenen. Het vertraagt je pas tot de perfecte slippersnelheid: hier zijn betekent genieten tot de hoogste macht. Ik kwam gister aanrijden en de appartementen Li Troni lagen rustig op me te wachten tegen de heuvel. Vlak daarvoor was ik flamingo?s tegengekomen die in de lagune stonden pootje te baden met elkaar (ik bedacht me nog: ben ik eigenlijk wel in Europa?), reed ik langs eeuwenoude gebouwen en zag hoe de bloemen er dus echt het hele jaar door zijn.
De gebouwtjes van Li Troni liggen gemoedelijk typisch Sardijns te wezen. ?Speciaal voor jou,? zei eigenaar Raffaele. ?Het appartement mét een ruim terras, en zie het perfecte zicht op de zee verderop.? En daar sta ik nu, de volgende dag. En één ding weet ik wel: hier blijf ik voorlopig even staan. De zee is mijn horizon. Diep blauw, en azuur van dichtbij. Raffaele wenkt me van beneden. De Italiaan is geen oorspronkelijke Sardijn. Jaren geleden vertrok hij naar het op 1 na grootste eiland van de Middellandse zee omdat hij gecharmeerd was door de schoonheid. ?Dit is thuis,? zei hij me gisteravond. We dronken Sardijnse vini rosso aan het zwembad. ?De mensen leven hier rustiger. Op de een of andere manier doen de ruimte en natuur je alles relativeren.?
?Espresso? Maar geen stress?, zegt hij van beneden. Het woord stress lijkt hier niet eens te bestaan. ?Ssst?, fluister ik en lach. ?Nog even kijken. Ik kom zo.?
