Informatie Thalori
Ik rijd met Kyrill over verlaten bergweggetjes, passeren dorpen en kijken uit over oneindige groene bergvlaktes afgewisseld door kliffen met grandioos uitzicht. We trekken steeds verder de bergen in en raken weg van de bewoonde wereld. ?Wat is het hier mooi!? roep ik uit. ?Wacht maar totdat je ziet waar je slaapt?, zegt Kyrill met een veelbetekende blik. We rijden een binnenplaats op omsloten door stenen muren. Op het terrein zie ik zo?n veertien stenen huizen in traditionele stijl gebouwd. ?Elke villa heeft een andere inrichting?, zegt eigenaar Markos. Hij snelt ons tegemoet en laat ons binnen in een van de huizen. ?En een eigen naam. Dit is Pelagia.? De inrichting is eenvoudig maar artistiek. Ik ben moe en alleen al het aanzicht van het comfortabele bed en de openhaard maakt me rozig. De schemer zet in en ik tuur over de bergtoppen naar de zee. Zo ongerept heb ik Kreta nog niet gezien.
